ἀπόκλιτος

English (LSJ)

ον, A declining, waning, Plu.2.273e.

German (Pape)

[Seite 307] abwärts geneigt, ὴμέρα, der sich neigende Tag, Plut. qu. Rom. 38.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπόκλῐτος: -ον, ὁ πρὸς τὰ κάτω κλίνων, ὁ πρὸς τὴν δύσιν κλίνων, Πλούτ. 2. 273D.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
incliné, qui est en pente.
Étymologie: ἀποκλίνω.

Spanish (DGE)

-ον que declina, que cae ἡμέραι Plu.2.273d.

Greek Monolingual

ἀπόκλιτος, -ον (Α) αποκλίνω
αυτός που κλίνει προς τη δύση.

Russian (Dvoretsky)

ἀπόκλῐτος: склоняющийся к закату (ἡμέρα Plut.).