ἀκροστόλιον

Revision as of 11:45, 2 October 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")

English (LSJ)

τό, terminal ornament of ship (cf. ἄφλαστον), crowning either the stern-post, Ptol.Alm. 8.1; or more commonly, the stem-post, Callix.1, Plu.Demetr.43; taken as trophy, Str.3.4.3, D.S.18.75, Plu.Alc.32, App.Mith.25, Polyaen.4.6.9.

Spanish (DGE)

-ου, τό
• Grafía: graf. ἀγρ- Gloss.3.434
1 acrostolio e.e. rostro, mascarón que sobresale sobre la proa, Callix.1, Str.3.4.3, Plu.Demetr.43, Alc.32, D.C.102.9, IG 22.3198.7 (III d.C.)
sobre la popa, Ptol.Alm.8.1
como ofrenda IG 22.839.72, ἀκροστόλια ἐν θήκῃ ID 1449.Bd.12, cf. 1403Bb.1.23 (ambas II a.C.)
imagen de la divinidad tutelar de un barco Gloss.3.434.
2 prob. pasarela en un barco Gloss.2.224.

German (Pape)

[Seite 85] Schiffsbord, Ath. V, 203 f; Polem. 2, 36; Plut. Demetr. 43; das Vordertheil u. dessen Verzierungen, D. S. 18, 75; App. Mithr. 25.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
extrémité de l'avant d'un navire.
Étymologie: ἄκρος, στόλος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκροστόλιον: τὸ ἀνώτατον χεῖλος τοῦ σκάφους τοῦ πλοίου, «τὸ ἄκρον τοῦ στολίου, στόλιον δὲ λέγεται τὸ ἐξὲχον ἀπὸ τῆς πρύμνης καὶ διῆκον μέχρι τῆς πρῴρας ξύλον, ἔνθα τὸ τῆς νεὼς ἐπιγράφεται ὄνομα», Ἐτυμ. Μ., Πλουτ. Δημήτρ. 43, Καλλίξ. παρ’ Ἀθ. 203Φ. ΙΙ. ὡσαύτως = ἄφλαστον, Διόδ. 18.75, Παυσ. 9.16, 3.

Greek Monotonic

ἀκροστόλιον: τό (στολή), κουπαστή πλοίου, σε Πλούτ.

Russian (Dvoretsky)

ἀκροστόλιον: τό мор.
1) верхний край борта Plut.;
2) конец корабельного носа Diod.

Middle Liddell

στολή
the gunwale of a ship, Plut.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ἀκροστόλιον -ου, τό ἄκρος, στόλος boegbeeld; ook als trofee.

Paulys Realencyclopädie

Ἀκροστόλιον, ein am Schiffsvorderteil befindlicher Zierat, in welchen der oberste Teil des Vorstevens (Vorsteven-Aufsatz, στόλος) auslief. In seiner altgriechischen Form bildet das ἀ. am schlank emporragenden στόλος gewöhnlich die Gestalt eines Schwanenhalses oder nach vorn offenen Hakens. Seit der Diadochenzeit dagegen ist der στόλος kürzer, gedrungener und vorwiegend nach rückwärts gekrümmt; das ἀ. bildet dann entweder einen runden Knauf oder ist schneckenartig nach rückwärts eingerollt, eine Form, welche auch bei den Römern die vorherrschende war. Häufig führte das ἀ., namentlich bei Handelsschiffen, ein dem Namen des Schiffes entsprechendes Gallionbild. Vgl. Graser Progr. d. Kölln. Gymn., Berlin 1870. Cartault La trière ath. 79ff. Assmann bei Baumeister Denkm. III 1602. 1623r.