ἀσυνήθεια

Revision as of 10:23, 30 November 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒ'œ ]+);<br" to "$1 $2;<br")

English (LSJ)

ἡ, unfamiliarity, Arist.Metaph.995a2, Thphr.HP9.17.2; ἀ. τοῦ δικολογεῖν inexperience in... Arist.Rh.1368a21, cf. Plb. 15.32.7.

Spanish (DGE)

-ας, ἡ
falta de costumbre, inexperiencia τὰ παρὰ ταῦτα ... διὰ τὴν ἀσυνήθειαν ἀγνωστότερα Arist.Metaph.995a2, cf. Thphr.HP 9.17.2, Plb.12.4.3, Gal.Consuet.p.16.7, Iambl.Fr.49, c. gen. obj. τοῦ δικολογεῖν Arist.Rh.1368a21, αὐτῆς (ῥητορικῆς) Phld.Rh.2.139Aur., τῶν παρεστώτων Plb.15.32.7.

German (Pape)

[Seite 380] ἡ, Ungewohntheit, Arist. rhet. 1, 9; Theophr.; Unbe Kanntschaft (aus Mangel an Umgang), τῶν παρεστώτων Pol. 15, 32.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
1 défaut d'habitude;
2 défaut d'expérience, ignorance de, gén..
Étymologie: ἀσυνήθης.

Russian (Dvoretsky)

ἀσυνήθεια:
1 отсутствие привычки, непривычность, неопытность (τινος Arst.);
2 незнакомство, незнание (τινος Polyb.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀσυνήθεια: ἡ, ἔλλειψις συνηθείας ἢ πείρας, Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσικὰ 1 (ἔλαττον), 3, 1, Θεοφρ. Ἱστ. Φ. 9. 17, 2· ἀσ. τοῦ δικολογεῖν, ἔλλειψις πείρας ἐν τῷ..., Ἀριστ. Ρητ. 1. 9, 38, πρβλ. Πολύβ. 15. 32, 7.

Greek Monolingual

ἀσυνήθεια, η (Α)
έλλειψη συνήθειας, πείρας ή οικειότητας.

Greek Monotonic

ἀσυνήθεια: ἡ, έλλειψη πείρας σ' ένα πράγμα, με γεν., σε Αριστ.

Middle Liddell

ἀσυνήθης
want of experience in a thing, c. gen., Arist.