ἀποβολεύς

English (LSJ)

-έως, ὁ, one who has lost, ὅπλων Pl.Lg.944b.

Spanish (DGE)

-έως, ὁ
el que ha tirado, abandonado ὅπλων Pl.Lg.944b.

German (Pape)

[Seite 297] ὁ, der Wegwerfer, ὅπλων Plat. Legg. XII, 944 b; von ῥίψασπις verschieden.

Russian (Dvoretsky)

ἀποβολεύς: έως ὁ Plat. = ἀποβολιμαῖος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀποβολεύς: ὁ, ὁ ἀποβάλλων, ὁ ῥίπτων, ἀποβολεὺς ὅπλων Πλάτ. Νόμ. 944B.

Greek Monolingual

ἀποβολεύς, ο (Α) αποβάλλω
φρ. «ἀποβολεὺς ὅπλων» αυτός που παράτησε τα όπλα του και εγκατέλειψε τη μάχη.