ἐπεκθέω

English (LSJ)

= ἐπεκτρέχω, Th.4.34,5.9, X.HG5.3.6; ἐς τὰς τάξεις Arr.An.5.17.3: τῷ τάγματι Plb.Fr.122.

German (Pape)

[Seite 914] (θέω), gegen Jemanden einen Ausfall machen, Thuc. 4, 34 u. Folgde.

French (Bailly abrégé)

impf. ἐπεξέθεον;
faire une excursion contre, s'élancer sur, fondre sur.
Étymologie: ἐπί, ἐκθέω.

Russian (Dvoretsky)

ἐπεκθέω: совершать вылазку, делать набег, нападать Thuc., Xen.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπεκθέω: ἐπεκτρέχω, Θουκ. 4. 34., 5. 9, Ξεν. Ἑλλην. 5. 3, 6.

Greek Monolingual

ἐπεκθέω (Α)
επεκτρέχω.

Greek Monotonic

ἐπεκθέω: μέλ. -εκθεύσομαι = ἐπεκτρέχω, σε Θουκ., Ξεν.

Lexicon Thucydideum

in hostes excurrere, to sally out against the enemy, 4.34.1, [nonnulli codd. several manuscripts ἐπελθεῖν], 5.9.7, [iterum alii again others ἐπελθεῖν].