θυήεις

English (LSJ)

εσσα, εν, (θύος)

   A smoking with incense, fragrant, Ep. epith. of βωμός, Il.8.48, Od.8.363, Hes.Th.557; σπάργανα h.Merc.237.

German (Pape)

[Seite 1221] εσσα, εν, von Opfern, Weihrauch duftend, βωμός, Il. 9, 48. 23, 148 Od. 8, 363; Hes. Th. 557; von Hermes Windeln, H. h. Merc. 237.

Greek (Liddell-Scott)

θυήεις: εσσα, εν, (θύος) εὐωδιάζων ἐκ καπνοῦ θυμιάματος, εὐώδης, Ὁμηρικόν ἐπίθετον τοῦ βωμός Ἰλ. Θ. 48, Ψ. 148. Ὀδ. Θ. 363∙ οὕτως, Ἡσ. Θ. 557∙ ἀλλ’ ἐν Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 237, περὶ τῶν σπαργάνων τοῦ Ἑρμοῦ.

French (Bailly abrégé)

ήεσσα, ῆεν;
qui exhale le parfum de l’encens.
Étymologie: θύος.