ἀπήωρος

English (LSJ)

ον,

   A high in air, ἀ. δ' ἔσαν ὄζοι Od.12.435; cf. ἀπήορος.

German (Pape)

[Seite 290] (αἰωρέω), = ἀπήορος, Od. 12, 485 ἀπήωροι ὄζοι, weit abstehende Aeste.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπήωρος: -ον, «ἀπῃωρημένος», ἀπήωροι δ’ ἔσαν ὄζοι Ὀδ. Μ. 435, πρβλ. ἀπήορος.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui se lève ou apparaît à distance.
Étymologie: ἀπό, ἀείρω.

English (Autenrieth)

(ἀείρω): hanging (high) away; ὄζοι, Od. 12.435†, cf. 436.