άλαλος

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἄλαλος, -ον)
αυτός που δεν μιλάει, άναυδος, άφωνος, βουβός, μουγγός
νεοελλ.
ανόητος, βλάκας, παλαβός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + λάλος < λαλῶ.
ΠΑΡ. αλαλία
νεοελλ.
αλαλιάζω, αλαλογώ, αλαλομάρα].