αμπάρα

Greek Monolingual

η (Μ ἀμπάρα) (Ν και μπάρα)
1. σιδερένιος ή ξύλινος μοχλός, που τοποθετείται πίσω από θύρα από τη μια παραστάδα μέχρι την άλλη για να εμποδίσει το άνοιγμά της, σύρτης, μάνταλο
2. κάθε χοντρό και μικρό σε μήκος ξύλο που μοιάζει με αμπάρα.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ιταλ. barra «μεταλλική ράβδος» με την ανάπτ. προθεμ. -.
ΠΑΡ. ἀμπαρώνω -ώνομαι).