ερέα

Greek Monolingual

η (AM ἐρέα)
νεοελλ.
είδος μάλλινου ανθεκτικού υφάσματος (κν. τσόχα)
μσν.
επίσημο αρχιερατικό ένδυμα
αρχ.-μσν.
μαλλί, έριο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < είρος (θ. ερ-) «μαλλί» + επίθημα -έα (πρβλ. αιγέα)].