καλοτυχίζω

Greek Monolingual

(Μ καλοτυχίζω) καλότυχος
1. θεωρώ ή αποκαλώ κάποιον καλότυχο, ευτυχισμένο, μακαρίζω κάποιον
2. (για θεό) χαρίζω σε θνητό καλοτυχία, εφοδιάζω κάποιον με καλό ριζικό («δώσ' μου δύναμη, θεά, και καλοτύχισέ με», Παλαμ.).