σήθω
English (LSJ)
PCair.Zen.761.3,4 (iii B.C.), Asclep. ap. Gal.13.244,342, BGU952.2 (ii/iii A.D.): aor. part. σήσας Hp.Mul.1.64:—Pass., aor. ἐσήσθην or ἐσήθην, Aret.CA1.4, Gp.3.7.2 (interpol. in Dsc.2.96): pf. σέσησμαι Hp.Morb.3.11, Int.3, Nat.Mul.34, Dsc.1.68; cf. ἐττημένος (also ἐσσημένος Inscr.Délos 500 A9 (iii B.C.)):—sift, bolt, ll.cc.
German (Pape)
[Seite 873] sieben, sichten, durchsieben, durchbeuteln; θάλασσαν δικτύοις, Sp.; übh. schütteln, rütteln, Lob. Phryn. p. 151; Her. hat σῶσι von σάω.
French (Bailly abrégé)
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σήθω, aor. ἔσησα; perf. med.-pass. σεσέησμαι, door een zeef gieten, zeven. Hp.
Greek Monolingual
ΜΑ
κοσκινίζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. σή-θω (αμάρτυρος δωρ. τ. σᾱθω), με επίθημα -θω- (πρβλ. ἀλήθω, νήθω) ανάγεται σε ΙΕ ρίζα tuā- «κοσκινίζω» (πρβλ. αρχ. ινδ. titau- «κόσκινο») και συνδέεται με το ρ. δια-ττάω «κοσκινίζω καλά». Χωρίς επίθημα -θω μαρτυρείται, τέλος, ο ενεστ. σῶ, -άω (Ι)].
Greek (Liddell-Scott)
σήθω: (περὶ τοῦ ἐνεστ. ἴδε ἀπο-σήθω)· ἀόρ. μετοχ. σήσας Ἱππ. 614. 53. - Παθητ., ἀόρ. ἐσήσθην ἢ ἐσήθην Ἀρετ. Ὀξ. Νούσ. Θεραπευτ. 1. 4, καὶ μηνομνεύεται ἐκ τοῦ Διοσκ.· πρκμ. σέσησμαι ἢ σέσησμαι Ἱππ. 491. 1., 533. 44. Κοσκινίζω.
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: to sieve, to sift (Hp., Dsc., hell. a. late pap. a. o.).
Other forms: Aor. σῆσαι, σησθῆναι, perf. σέσησμαι, vbal adj. σηστός.
Compounds: Also with δια-, κατα- a. o.
Derivatives: σῆσις (Suid.), σᾶσις (Delph.) f. sieving; σῆστρα κόσκινα H. with σηστρίδιον n. (pap. IIp).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Beside the θ-present in σήθω, Dor. *σάθω (as πλή-θω a. o.; cf. esp. the synonym ἠ-θ-έω) stands σῶσι 3. pl. pres. (Hdt. 1, 200) as from σά-ω (EM σῶ); to this Att. δια-ττάω (EM τῶ). Also the aorist σῆσαι etc. and (with anal. -σ-) σησθῆναι etc. may be explained from σά-ω. -- Etymology unknown; hypothesis s. διαττάω.
Frisk Etymology German
σήθω: {sḗthō}
Forms: Aor. σῆσαι, σησθῆναι, Perf. σέσησμαι, Vbaladj. σηστός,
Grammar: v.
Meaning: sieben, seihen (Hp., Dsk., hell. u. sp. Pap. u. a.).
Composita: auch mit δια-, κατα- u. a.,
Derivative: Davon σῆσις (Suid.), σᾶσις (Delph.) f. das Sieben; σῆστρα· κόσκινα H. mit σηστρίδιον n. (Pap. IIp).
Etymology: Neben dem θ-Präsens in σήθω, dor. *σάθω (wie πλήθω u. a.; vgl. bes. das synonyme ἠθ-έω) steht σῶσι 3. pl. Präs. (Hdt. 1, 200) wie von σάω (EM σῶ); dazu att. διαττάω (EM τῶ). Auch der Aorist σῆσαι usw. und (mit anal. -σ-) σησθῆναι usw. lassen sich auf σάω zurückführen. — Etymologie unbekannt; Hypothesen s. διαττάω.
Page 2,695