σκληροτυχής

English (LSJ)

σκληροτυχές, having hard luck, Vett.Val.89.12, Salač and Škorpil Nèkolik Archeol.Památek z Východniho Bulharska 57 (Mesembria).

Greek Monolingual

-ές, Α
αυτός που έχει σκληρή τύχη, κακότυχος, δυστυχής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σκληρός + -τυχής (< τύχη), πρβλ. ἀνδροτυχής].