ἐπίηρος

English (LSJ)

ἐπίηρον, v. ἐπίηρα.

German (Pape)

[Seite 941] angenehm, willkommen, vgl. ἐπίηρα; ἐπίηρον ἀμειβόμενοι γέρας ἀνδρί poet. bei Schol. Lycophr. 1263. S. auch Empedocl. 208 (bei Arist. de anim. 1, 5), wo Buttm. ἐρίηρος schreiben will. – Einen compar. ἐπιηρέστερος führt Eust. 1441, 25 aus Epicharm. an.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
agréable, bienvenu : ἐπίηρα φέρειν τινί IL offrir à qqn des présents qui lui sont agréables, se faire bienvenir de qqn.
Étymologie: ἐπί, *ἄρω.

Russian (Dvoretsky)

ἐπίηρος: приятный, желанный (χθών Emped. ap. Arst.): ἐπίηρα φέρειν τινί Soph. угождать или воздавать благодарность кому-л.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίηρος: -ον, ἴδε ἐν. λ. ἐπίηρα.

Greek Monolingual

ἐπίηρος, -ον (Α)
αρεστός, ευχάριστος.

Greek Monotonic

ἐπίηρος: -ον, βλ. ἐπίηρα.

Frisk Etymological English

Frisk Etymology German

ἐπίηρος: {epíēros}
Forms: ἐπίηρον n. sg. Marc. Sid. (Glotta 19, 176); sonst n. pl. ἐπίηρα, Adv. = χάριν (Antim. 87 u. a.), ἐπίηρα δέχθαι (AP 13, 22), φέρεσθαι (A. R. 4, 375), φέροντα (S. OT 1094 [lyr.]).
Meaning: gefällig, angenehm (Emp., Epich. u. a.);
Composita: Komp. ἐπιηρέστερος (Schwyzer 535)
Etymology: Aus ἐπὶ ἦρα φέρων (Α 572 usw.) durch mißverständliche Univerbierung entstanden. Davon ἐπιήρανος wohlgefällig, willkommen (τ 343). Sommer Nominalkomp. 139 mit weiterer Lit. S. ἦρα.
Page 1,537