harmony

English > Greek (Woodhouse)

substantive

Ar. and P. ἁρμονία, ἡ. Met., P. συμφωνία, ἡ, ἁρμονία, ἡ, ὁμόνοια, ἡ.

be in harmony, agree in opinion, v.: P. ὁμονοεῖν, Ar. and P. ὁμολογεῖν, P. and V. ταὐτὰ φρονεῖν; see harmonise.

in harmony with, adj.: P. σύμφωνος (dat.), V. συνῳδός (dat.), προσῳδός (dat.).

be out of harmony, v.: P. διαφωνεῖν, ἀναρμοστεῖν.

be out of harmony with: P. διαφωνεῖν (dat.).