praecisio

Latin > English (Lewis & Short)

praecīsĭo: ōnis, f. praecido.
I A cutting off (post - Aug.): genitalium, App. M. 1, p. 106, 12.—
   B Transf., concr., the piece cut off, a cut, cutting: tignorum, Vitr. 4, 2; absol., id. 5, 7.—
II In rhetoric, a breaking off abruptly, = ἀποσιώπησις, Auct. Her. 4, 30, 41.—
III An overreaching (late Lat.): finis praecisionis tuae, Vulg. Jer. 51, 13.

Latin > French (Gaffiot 2016)

præcīsĭō, ōnis, f. (præcido),
1 action de couper, de retrancher : Apul. M. 1, 9
2 ce qui est coupé, coupure, rognure : Vitr. Arch. 4, 22
3 [rhét.] réticence, aposiopèse : Her. 4, 41.

Latin > German (Georges)

praecīsio, ōnis, f. (praecido), I) das Abschneiden, A) eig.: genitalium, Apul. met. 1, 9. – B) meton., das ab- oder ausgeschnittene Stück, der Abschnitt, Ausschnitt, praecisiones tignorum, Vitr. 4, 2. § 2: absol., Vitr. 5, 6, 5. – II) bildl., als rhet. Figur = ἀποσιώπησις, das Abbrechen eines Gedankens (s. Verg. Aen. 1, 135), Cornif. rhet. 4, 41. – III) das Schisma, Augustin. epist. 87, 8; vgl. praecisor no. II.

Latin > Chinese

praecisio, onis. f. :: 半含不露