vagitus
Latin > English
vagitus vagitus N M :: crying
Latin > English (Lewis & Short)
vāgītus: ūs, m. vagio,
I a crying, squalling of young children: vagitus et ploratus, Plin. 7, praef. § 2: vagituque locum lugubri complet, Lucr. 5, 226: continuo auditae voces vagitus et ingens Infantumque animae flentes, Verg. A. 6, 426: edere vagitum, Quint. 1, 1, 21: dare, Ov. H. 11, 85: sonare vagitibus, Mart. 9, 21, 3.—Of the bleating of young goats, Ov. M. 15, 466; cf. Varr. L. L. 7, § 104 Müll.—Of a crying for pain: nec nox ulla ... Quae non audierit mixtos vagitibus aegris Ploratus, Lucr. 2, 579; Cels. 7 praef. med.
Latin > French (Gaffiot 2016)
vāgītŭs,¹³ ūs, m. (vagio), vagissement, cri : Lucr. 5, 226 ; Virg. En. 6, 426 ; Quint. 1, 1, 21 ; Ov. H. 11, 85 || [en parl. d’anim.] Ov. M. 15, 466 || cri de douleur : Lucr. 2, 579.
Latin > German (Georges)
vāgītus, ūs, m. (vagio), das Quäken, der kleinen Kinder, puerilis, Liv.: nascentium vox prima vagitus est, Solin.: vagitum edere, Quint.: vagitu locum lugubri complere, Lucr.: Plur., vagitus et ploratus, Plin.: infantium vagitus, Hieron.: armorum sonitus tuis vagitibus obstrepentes, Claud. Mam. pan.: dare vagitus, Ov.: ineptissimos edere continuareque vagitus, Arnob. – vom Wimmern eines Verwundeten, Plur. bei Cels. 7. praef. p. 263, 13 D., od. Kranker, mixti vagitibus aegris ploratus, Lucr. 2, 579. – v. Meckern der Ziegen, Ov. met. 15, 466.