κουνιστός
From LSJ
Πάντα ταῦτα ἐπείρασα ἐν τῇ σοφίᾳ: εἶπα Σοφισθήσομαι, καὶ αὐτὴ ἐμακρύνθη ἀπ' ἐμοῦ· κτλ. (Εcclesiastes 7:23f., LXX version) → I tried to give proof in wisdom of all those things; I said, I will be wise, but that wisdom was far from me ...
Greek Monolingual
-ή, -ό
1. αυτός που μπορεί να κουνιέται, να λικνίζεται
2. (για άνδρα) αυτός που κουνιέται προκλητικά καθώς περπατάει, ο θηλυπρεπής, ο κίναιδος
3. (για γυναίκα) η ακκιζόμενη, η ναζιάρα, η κουνίστρα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κουνίζω, υποχωρητ. σχηματισμός από τον αόρ. κούνησα του κουνώ κατά το σχήμα κλονίζω: κλονώ].
