καὶ νῦν περὶ ἀρετῆς ὃ ἔστιν ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα, σὺ μέντοι ἴσως πρότερον μὲν ᾔδησθα πρὶν ἐμοῦ ἅψασθαι, νῦν μέντοι ὅμοιος εἶ οὐκ εἰδότι → so now I do not know what virtue is; perhaps you knew before you contacted me, but now you are certainly like one who does not know
η
ανθόφυτη έκταση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < άνθος + -φυτία < φυτεία. Η λ. μαρτυρείται από το 1894 στην εφημερίδα Ακρόπολις].