Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
η(σε συνεκφορά με την αντων. καμιά) περίπου δέκα.[ΕΤΥΜΟΛ. < δέκα + (κατάληξη) -αριά].