έπογκος

μοχθεῖν τε βροτοῖσ(ιν) άνάγκη → and you mortals must endure trouble (Euripides' Hippolytus 208)

Greek Monolingual

ἔπογκος, -ον (Α)
έγκυος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + όγκος (< εν-εγκ-είν), τ. που εμφανίζει την ετεροιωμένη βαθμίδα (ογκ-) του θ. εγκ-].