ευθιξία

Greek Monolingual

η (Α εὐθιξία) εύθικτος
νεοελλ.
η ιδιότητα του ευθίκτου, το να θίγεται κάποιος εύκολα
αρχ.
η ευφυΐα, η επιτηδειότητα.