θεοληψία

English (LSJ)

ἡ,

   A inspiration, Plu.2.763a.    2 superstition, ib.56e.    3 frenzy, madness, Vett.Val.210.4 (pl.).

German (Pape)

[Seite 1196] ἡ, göttliche Begeisterung, Plut. amator. 18.

Greek (Liddell-Scott)

θεοληψία: ἡ, θεοπνευστία, θεία ἔμπνευσις, Πλούτ. 2. 763Α. 2) δεισιδαιμονία, αὐτόθι 56Ε.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
1 inspiration divine;
2 superstition.
Étymologie: θεόληπτος.

Greek Monolingual

η (Α θεοληψία) θεόληπτος
η θεϊκή έμπνευση
νεοελλ.
(ψυχιατρ.) ψυχοπαθολογική κατάσταση κατά την οποία αυτός που πάσχει βρίσκεται συνεχώς σε έκσταση ενώπιον της ιδέας του θεού
αρχ.
1. δεισιδαιμονία
2. μανία, παραφροσύνη.