Μὴ σπεῦδ', ἃ μὴ δεῖ, μηδ', ἃ δεῖ, σπεύδειν μένε → Ne agas celeria tarde, aut tarda celeriter → Unnötiges tu nicht, was nötig ist, tu gleich
-ές
γεμάτος λίπη, λιπαρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λίπος + -βριθής (< βρίθω «φουσκώνω, γεμίζω»), πρβλ. σιδηρο-βριθής, υπερ-βριθής].