ἔργοισι χρηστός, οὐ λόγοις ἔφυν μόνον → a friend in deeds, and not in words alone
τοέξοδος («στα έμπα του μπήκε σαν αϊτός, στα ξέβγα του πετρίτης»).[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. της προστ. του ξεβγαίνω, κατά τα έβγα, έμπα (πρβλ. ξέβαν)].
