Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
τομικρό γένι που καλύπτει μόνο το σαγόνι.[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. mouche < λατ. musca «μύγα»].