ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος → where there is no pain, no sorrow, no sighing, but life everlasting
τὸ, Απάτελλα.[ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. του πάτελλα.