ἀνένδοτος

English (LSJ)

ον,

   A unyielding, rigid, τόνος κλίνης Antyll. ap. Orib.9.14.5; not giving way, Ph.1.154, al.: metaph., προθυμία Hierocl.p.57.3A., Orib.Fr.55; πάθος Herod.Med.in Rh.Mus.58.89. Adv. -τως, διαθλείν Ph.2.66, cf. Eustr.in EN 297.23.