τετρώβολον

German (Pape)

[Seite 1100] eine Münze von vier Obolen, Plut. Alcib. 35 u. öfter; eigtl. neutr. von

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
pièce de 4 oboles.
Étymologie: τετρώβολος.

Greek Monolingual

και τετραόβολον, τὸ, Α
βλ. τετρώβολος.