ἀνούατος

English (LSJ)

ον,

   A without ear: without handle, Theoc.Ep.4.3.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνούατος: -ον, (οὖς) ἄνευ ὡτός, ἄνευ λαβῆς, Θεοκρ. Ἐπιγράμμ. 4. 3.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sans oreilles ; sans anses.
Étymologie: ἀ, οὖς.

Spanish (DGE)

(ἀνούᾰτος) -ον
que no tiene orejas ξόανον Theoc.Ep.4.3. Tb. ἀνόϝ(Ϝ)οτον o ἀνώϝοτον. • DMic.: a-no-wo-to.

Greek Monolingual

ἀνούατος, -ον (Α) ους
ο χωρίς αφτιά.

Greek Monotonic

ἀνούᾰτος: -ον (οὖς), αυτός που δεν έχει αυτί, χωρίς χερούλι, σε Θεόκρ.