εὐπατέρεια

English (LSJ)

ἡ, (πατήρ)

   A daughter of a noble sire, epith. of Helen, Il. 6.292, Od.22.227; of Tyro, 11.235; ἑταῖραι Mosch.2.29, cf. A.R.1.570, AP9.688.    2 of places, belonging to a noble father, αὐλά E. Hipp.68 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 1087] ἡ, Tochter eines edlen Vaters, Helena, Il. 6, 292 Od. 22, 227; Τυρώ 11, 235; so öfter bei sp. D. Artemis, Ap. Rh. 1, 569; δίκη Macedon. 38 (XI, 380); ἑταῖραι M, sch. 2, 29. – Eur. Hipp. 67 αὐλά, Hof eines edlen Vaters. Vgl. Elmsl. zu I. T. 1082.

Greek (Liddell-Scott)

εὐπᾰτέρεια: ἡ, (πατὴρ) ὡς τὸ εὔπατρις, θυγάτηρ εὐγενοῦς πατρός, ἐπίθ. τῆς Ἐλένης, Ἰλ. Ζ. 292, Ὀδ. Χ. 227· τῆς Τυροῦς, Λ. 235, πρβλ. Μόσχ. 2. 29. 2) ἐπὶ τόπων, ἀνήκων εἰς εὐγενῆ πατέρα, αὐλά Εὐρ. Ἱππ. 98.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
1 fille d’un père illustre;
2 qui appartient à un père illustre.
Étymologie: εὐπάτωρ.

English (Autenrieth)

daughter of a noble father, epith. of Helen and Tyro, Il. 6.292, Od. 11.235.

Spanish

hija de un padre noble, noble por nacimiento

Greek Monotonic

εὐπᾰτέρεια: ἡ (πατήρ),·
1. κόρη ευγενή πατέρα, σε Όμηρ.
2. λέγεται για τόπους, αυτή που ανήκει σε ευγενή πατέρα, σε Ευρ.