Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher
Menander, Monostichoi, 250
Greek (Liddell-Scott)
ἦλφον: ἴδε ἐν λ. ἀλφαίνω.
French (Bailly abrégé)
v. ἀλφάω.
English (Autenrieth)
see ἀλφάνω.
Greek Monotonic
ἦλφον: αόρ. βʹ του ἀλφαίνω.
