πετεηνός
From LSJ
Ῥᾳθυμίας περίφευγε (γὰρ φεῦγε) καὶ κακοὺς φίλους → Malos amicos et levitatem omnem fuge → Die schlechten Freunde meide und Vergnügungssucht
German (Pape)
[Seite 605] ep. gedehnt statt πετηνός, w. m. s.
Greek (Liddell-Scott)
πετεηνός: -ή, -όν, Ἐπικ. τύπος τοῦ πετεινός, πετηνός.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 qui peut voler : τὰ πετεηνά IL les volatiles, les oiseaux;
2 qui est déjà en état de voler.
Étymologie: πέτομαι.
English (Autenrieth)
(πέτομαι): flying, winged, fledged, Od. 16.218; as subst., πετεηνά, flying things, birds.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α
βλ. πετεινός.
Greek Monotonic
πετεηνός: -ή, -όν, Επικ. αντί πετεινός.
