παραλόομαι
From LSJ
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
Greek (Liddell-Scott)
παραλόομαι: Παθητ., ὁμοῦ λύομαι, Ἀριστ.φ Ἀποσπ. 150, 736, ἐν τοῖς τύποις παραλοῦσθα, παραλοῦται ἀντἰ παραλόεσθαι, παραλόεται - «παραλοῦμαι· παροιμιακῶς, εἰώθησαν γὰρ πρότερον ἐν τοῖς βαλανείοις οἱ πλούσιοι παραλούειν τοὺς πένητας· Ἀριστοφάνης Ἀναργύρῳ· ἀλλὰ πάντας χρὴ παραλοῦσθαι καὶ τοὺς σπόγγους ἐᾶν· συνεισιέναι τοῖς πλουσίοις, ὥστε μηδὲ σπόγγους φέρειν, ἀλλὰ τοῖς ἐκείνων χρῆσθαι» Φώτ.
Russian (Dvoretsky)
παραλόομαι: v. l. = παραλοῦμαι.
