διχότομος
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
German (Pape)
[Seite 647] halbirt, getheilt; μυκτήρ Arist. H. A. 1, 11; σελήνη, Halbmond, Arist. probl. 15, 6; Plut. fac. in orb. lun. – Aber διχοτόμος, halbirend, Ammon.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
coupé en deux ; διχότομος σελήνη premier ou dernier quartier de la lune.
Étymologie: δίχα, τέμνω.
Spanish (DGE)
-ον
1 dividido en dos partesde la ventana de la nariz ὁ μυκτὴρ δ. Arist.HA 492b17, cf. Ammon.Diff.138, fig. ἡ δ. δόξα ref. al nestorianismo, Leont.H.Nest.M.86.1400A.
2 astr. partido por la mitad
•de la luna semicircular ὅταν ᾖ δ. Arist.Pr.911b36, cf. Cael.292a4, Thphr.Sign.38, Aristarch.Sam.Hyp.3, Posidon.122, Vett.Val.102.10, Str.3.5.8, Gem.9.8, Ph.2.240 (p.43), Luc.Icar.20, Ach.Tat.Intr.Arat.21, Gal.9.908, Vett.Val.101.22, κατ' ἀμφοτέρας τὰς διχοτόμους (φάσεις) en el primer y tercer cuarto de luna Ptol.Alm.5.1
•fem. y neutr. sg. subst. ἡ δ., τὸ δ. partición por la mitad, ref. la media luna Plu.2.929e, σελήνης δὲ σύμβολον τό τε δ. καὶ ἀμφίκυρτον Porph.Fr.360 (p.434), μέχρι διχοτόμου hasta la media luna Antyll. en Orib.9.3.2
•plu. fem. subst. αἱ διχότομοι nonas en el calendario romano τὰς νουμηνίας ... καλάνδας, τὰς δὲ διχοτόμους νόννας D.H.16.3.
3 bot., otro n. de la peonía, Paeonia officinalis L., Ps.Apul.Herb.65.9 (ap. crít.).
Russian (Dvoretsky)
διχότομος: рассеченный пополам, раздвоенный (μυκτήρ Arst.): δ. σελήνη Arst. половина луны, полумесяц.