θρεπτέος

English (LSJ)

α, ον, (τρέφω)

   A to be fed, nurtured, metaph., γυμναστικῇ Pl.R.403c.    II θρεπτέον one must feed, keep, Id.Ti.19a, X.Lac.9.5.    2 (from Pass.) ἢ ἐργαστέον ἢ ἀπὸ τῶν εἰργασμένων θρεπτέον one must live on what has been earned, Id.Eq.Mag.8.8.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
adj. verb. de τρέφω.

Greek Monotonic

θρεπτέος: -α, -ον,
I. ρημ. επίθ. του τρέφω, αυτός που προορίζεται να τραφεί, σε Πλάτ.
II. 1. θρεπτέον, αυτό που πρέπει να τραφεί, σε Ξεν.
2. από την Παθ., αυτός που πρέπει να θρέφεται, να ζει, στον ίδ.

Russian (Dvoretsky)

θρεπτέος: adj. verb. к τρέφω.