ὀσσεύομαι

German (Pape)

[Seite 398] att. ὀττεύομαι (vgl. ὄσσομαι), aus einem göttlichen Zeichen eine wahrsagende Stimme ahnen, die Zukunft vorhersagen; Ar. Lys. 597; τὶ περί τινος, Pol. 1, 11, 15; τὸ μέλλον, 27, 44, 5 u. öfter; vgl. Plut. de Is. et Os. 14 τὰ παιδάρια μαντικὴν δύναμιν ἔχειν οἴεσθαι τοὺς Αἰγυπτίους καὶ μάλιστα ταῖς τούτων ὀττεύεσθαι κληδόσι παιζόντων ἐν ἱεροῖς καὶ φθεγγομένων ὅ, τι ἂν τύχωσιν; a. Sp., ὀττεύονται πρὸς τὴν ἐκείνου βοήν, Ael. H. A. 1, 48 (der auch die active Form hat, ib. 3, 9); vgl. auch Luc. Lex. 19; dah. auch = abominari, vermeiden als eine schlimme Vorbedeutung, D. Hal. 2, 19. 9, 23. – Moeris erkl. ὀττεύεσθαι für attisch, dem hellenistischen κλῃδονίζεσθαι entsprechend.

French (Bailly abrégé)

att. ὀττεύομαι;
1 présager, annoncer d’après des signes prophétiques, prédire, acc.;
2 craindre, redouter pour l’avenir, acc..
Étymologie: ὄσσα.

Russian (Dvoretsky)

ὀσσεύομαι: атт. ὀττεύομαι
1) гадать, предсказывать, стараться узнать по приметам (τὸ μέλλον, τι περί τινος Polyb.): ὀ. τινι Plut. гадать по чему-л., прорицать на основании чего-л.;
2) опасаться (как дурной приметы), бояться: ὀττεύομαι, μηδὲ ἐντυγχάνειν αὐτῷ Luc. я боюсь встретиться с ним.