παραδόξως
From LSJ
μηδέν' ὀλβίζειν, πρὶν ἂν τέρμα τοῦ βίου περάσῃ μηδὲν ἀλγεινὸν παθών → Count no man blessed 'til he's passed the endpoint of his life without grievous suffering. (Sophocles, King Oedipus 1529f.)
French (Bailly abrégé)
adv.
d’une manière extraordinaire ou étrange.
Étymologie: παράδοξος.
Russian (Dvoretsky)
παραδόξως: невероятно, удивительно, странно Aeschin., Polyb.
