βρύσσος
Μεγάλοι δὲ λόγοι μεγάλας πληγὰς τῶν ὑπεραύχων ἀποτίσαντες γήρᾳ τὸ φρονεῖν ἐδίδαξαν → The great words of the arrogant pay the penalty by suffering great blows, and teach one to reason in old age
English (LSJ)
Att. βρύ-ττος, ὁ, a kind of
A sea-urchin, Arist.HA530b5, Hsch.
German (Pape)
[Seite 466] ὁ, eine Art Meerigel, Arist. H. A. 4, 5 (v. l. τῶν βυρσῶν, wie Ath. III, 91 c βρυσῶν).
Greek (Liddell-Scott)
βρύσσος: ὁ, εἶδος ἐχίνου θαλασσίου, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 4. 5, 2.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
1 hérisson de mer, petit oursin, poisson;
2 p. anal. pubis de la femme (Hipponax).
Étymologie: DELG pas d’étym.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ
• Alolema(s): át. -ττος E.Fr.955bSn., Arist.HA 530b5
1 zool. erizo de mar E.l.c., Arist.l.c.
2 fig. el erizo e.d. el órgano sexual femenino, Hippon.69.8.
• Etimología: Deriv. en *-i̯e/o de un radical βρυχ- o βρυκ- que se encuentra tb. en ὑπόβρυχα, βρύχιος qq.u.
Russian (Dvoretsky)
βρύσσος: ὁ морской еж Arst.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: a kind of sea-urchin (Arist.)
Other forms: ἄμβρυττοι εἶδος ἐχίνου θαλασσὶου, Α᾽ριστοτελης αὑτοὺς δε βρὺττους καλεῖ H. (also ἄβρυττοι); also βρὺττος εῖδος ἐχίνου πελαγίου, ὥς φησιν Α᾽ριστοτελης, οὶ δε ἰχθύν, οἱ δε τρισυλλάβως, ἄμβρυττον, ἤν, Λάχης ποιεῖ H. (It cannot be concluded that the reading ἄβρυττοι is false).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: The variants, with prenasalization, prove a Pre-Greek word.
