παραδεκτέος
From LSJ
τά γε μὰν λίνα πάντα λελοίπει ἐκ Μοιρᾶν → but all the thread granted him by the Fates had run out
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qu’on peut ou qu’il faut admettre.
Étymologie: adj. verb. de παραδέχομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παραδεκτέος -α -ον, adj. verb. van παραδέχομαι, die toegelaten moet worden; n. παραδεκτέον er moet worden geaccepteerd.
Russian (Dvoretsky)
παραδεκτέος: adj. verb. к παραδέχομαι.
Middle Liddell
έος, η, ον,
to be admitted, Plat.
παραδεκτέος, ον, verb. adj. of παραδέχομαι
one must admit, Plat.
