κάρηνα

Frisk Etymological English

Grammatical information: n. pl.
Meaning: heads, tops, mountain-tops (Il.).
Other forms: second. sg. κάρηνον (h. Hom.), κάρανον (A. Cho. 396 [lyr.], Mosch. 1, 12)
Derivatives: From it Lacon. κάρανος chief (X. HG 1, 4, 3), Κόραννος βασιλεὺς Μακεδονίας (unclear; prob. appellat.), κάραννος κεκρύφαλος, κρήδεμνον (Aeol.); καρανώ την αἶγα. Κρῆτες H.; on the formation Solmsen Wortforsch. 150 n. 2. Denomin.: καρανόω (crown), complete (A.); *καρανίζω behead in καρανιστῆρες ... δίκαι σφαγαί τε (A. Eu. 186), καρανιστης μόρος (E. Rh. 817); details in Fraenkel Nom. ag. 2, 14; 18; 35; 49.
Origin: IE [Indo-European] [574] *ḱerh₂- head, horn
Etymology: From *κάρασ-ν-α; the alternating r-stem is found in καράρα κεφαλή H., from *καρασ-ρ-α (davon Καράρων V. d. Κάρανος); also in the ablauting Lat. cerebrum brain (< *keras-ro-m < *ḱerh₂-(e)s-rom). Further s. κάρα, κρανίον, κραίνω; also κέρας.

Frisk Etymology German

κάρηνα: {kárēna}
Forms: sekund. sg. κάρηνον (h. Hom. u. a.), κάρανον (A. Cho. 396 [lyr.], Mosch. 1, 12)
Grammar: n. pl. (ep. poet. seit Il.),
Meaning: Haupt, Kopf, Bergesgipfel.
Derivative: Davon lakon. κάρανος Herr (X. HG 1, 4, 3), Κόραννος· βασιλεὺς Μακεδονίας (wohl eig. appellativisch), κάραννος· κεκρύφαλος, κρήδεμνον (äol.); καρανώ· τὴν αἶγα. Κρῆτες H.; zur Bildung Solmsen Wortforsch. 150 A. 2. Denominativa: καρανόω ‘(krönen), vollenden’ (A.); *καρανίζω enthaupten in καρανιστῆρες ... δίκαι σφαγαί τε (A. Eu. 186), καρανιστὴς μόρος (E. Rh. 817); Einzelheiten bei Fraenkel Nom. ag. 2, 14; 18; 35; 49.
Etymology : Aus *κάρασν-α; der alternierende r-Stamm liegt in καράρα· κεφαλή H. aus *καρασρ-α vor (davon Καράρων V. d. Κάρανος); ebenso in dem ablautenden lat. cerebrum Hirn (aus *ceres-ro-m oder ceras-ro-m). Weiteres s. κάρᾱ, κρανίον, κραίνω; auch κέρας.
Page 1,788