δυσεπίθετος

English (LSJ)

ον,    A hard to attack, Aen.Tact.Praef.2.

German (Pape)

[Seite 679] schwer anzugreifen, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

δυσεπίθετος: -ον, δυσπρόβλητος, Αἰν. Τακτ. προοίμ. σ. 1.

Spanish (DGE)

-ον
difícil de atacar φοβεροὶ τοῖς ἐναντίοις καὶ δυσεπίθετοι Aen.Tact.praef.2.