εὐαί

English (LSJ)

(εὐαἵ Hdn.Gr.1.503), a cry of joy    A like εὐοῖ, Ar.Lys.1294 (lyr.), etc.; εὐαὶ σαβαῖ Eup.84.

Greek (Liddell-Scott)

εὐαί: κραυγὴ χαρᾶς, ὡς τὸ εὐοῖ, Ἀριστοφ. Λυσ. 1294, κτλ.· εὐαί, σαβαῖ Εὔπολις ἐν «Βάπταις» 10.

French (Bailly abrégé)

ou εὐαἵ;
interj.
cri de joie.
Étymologie: cf. εὐοῖ.

Greek Monolingual

εὐαί και εὐαῑ (Α)
επιφώνημα χαράς τών ακολούθων του Βάκχου.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. ευοί].