ταυροκάρηνος
From LSJ
Δυσαμένη δὲ κάρηνα βαθυκνήμιδος ἐρίπνης / Δελφικὸν ἄντρον ἔναιε φόβῳ λυσσώδεος Ἰνοῦς (Nonnus, Dionysiaca 9.273f.) → Having descended from the top of a deep-greaved cliff, she dwelt in a cave in Delphi, because of her fear of raving/raging Ino.
English (LSJ)
[ᾰ], ον, A bull-headed, Nonn.D.26.317, PMag.Par.1.2808.
Greek (Liddell-Scott)
ταυροκάρηνος: -ον, ὁ ἔχων κεφαλὴν ταύρου, Νόνν. Δ. 26. 317, περὶ ἐλέφαντος.
Spanish
Greek Monolingual
-ον, ΜΑ
(για ελέφαντα) αυτός που έχει κεφάλι ταύρου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ταῦρος + -κάρηνος (< κάρηνον «κεφάλι»), πρβλ. χρυσο-κάρηνος].
