ταῦρος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ὁ,
A bull, Il.2.481, etc.; as a sacrifice to Poseidon, 11.728, Od.13.181; also ταῦρος βοῦς Il.17.389; ἄπεχε τῆς βοὸς τὸν ταῦρον, oracularly of Agamemnon and his wife, A.Ag.1126 (lyr.).
2 priest of Poseidon Taureios, Ath.10.425c.
3 a kind of Lycian boat with bull as figurehead, postulated to explain Europa's bull, Poll. 1.83.
II the bull as a sign of the Zodiac, Eudox. ap. Hipparch. 1.2.10, Arat.167, al., IG14.1307, Supp.Epigr.7.363.8 (Dura-Europus, ii A.D.), etc.
III = κοχώνη (perineum), Poll.2.173, Gal.14.706: also the pudenda muliebria, Phot.: the male αἰδοῖον, Suid. (Cf. Lat. taurus, Lith. tauras, Slav. turǔ, etc.)
German (Pape)
[Seite 1074] ὁ, 1) der Stier, Hom. u. Folgde; ταῦρος βοῦς, Il. 17, 389. – Übertr., der Priester des Poseidon Taureios, VLL.; vgl. Ath. X, 425 c. – 2) der Stier als Zeichen des Tierkreises, Arat. – 3) der Raum zwischen dem Hodensack u. dem After, sonst κοχώνη; – auch das männliche Glied, s. Brunck zu Ar. Eccl. 911.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
taureau, animal ; fig. ou p. anal. homme.
Étymologie: cf. lat. taurus.
Russian (Dvoretsky)
ταῦρος: ὁ (тж. τ. βοῦς Aesch., Soph.) бык Hom. etc.
Greek (Liddell-Scott)
ταῦρος: ὁ, ὡς καὶ νῦν, ὁ ἄρρην βοῦς, κοινῶς ταυρί, (Τουρκ. «μπουγᾶς»), παρ’ Ὁμ., μάλιστα ὁ προσφερόμενος πρὸς θυσίαν τῷ Ποσειδῶνι: ὡσαύτως ταῦρος βοῦς, ὡς καὶ τὸ σῦς κάπρος, κίρκος ἵρηξ, Ἰλ. Ρ. 389· ― ἄπεχε τῆς βοὸς τὸν ταῦρον, προμάντευμα τῆς Κασσάνδρας περὶ τοῦ Ἀγαμέμνονος καὶ τῆς γυναικὸς αυτοῦ, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1126· περιπλανώμενος δολοφόνος παραβάλλεται πρὸς ταῦρον ἐκβληθέντα τῆς ἀγέλης ὑπὸ ἀντιπάλου, Σοφ. Ο. Τ. 478, πρβλ. Οὐεργ. Γεωργ. 3. 224 κἑξ. 2) ὁ ἱερεὺς τοῦ Ταυρείου Ποσειδῶνος, Ἀθήν. 425C. II. Ὁ Ταῦρος ὡς σημεῖον τοῦ Ζῳδιακοῦ κύκλου, Συλλ. Ἐπιγρ. 6179, Ἄρατ., κλπ. ΙΙΙ. = κοχώνη, Πολυδ. Β΄, 173, Γαλην.· ὡσαύτως τὸ γυναικεῖον αἰδοῖον, Φώτ.· ― πρβλ. λάσταυρος· Κένταυρος ΙΙΙ, (Πρβλ. Λατ. taurus, (Ὀμβρ. turŭ), Λιθ. tauras, Σλαυ. turŭ, Οὐαλλ. tarw, Κελτ. tarbh, ― ἅπαντες δὲ οὗτοι οἱ τύποι φαίνονται ἀπολέσαντες ἀρκτικόν τι s ὅπερ ὑπάρχει ἐν τῷ Βεδικῷ sthûras (ἐν τῇ τῶν Βεδῶν Σανσκρ. ὡς ἐπίθ. = robustus), Ζενδ. śtaora, Γοτθ. stiur (ste?r).)
English (Autenrieth)
English (Slater)
ταῦρος bull “καὶ Δαμαίῳ μιν θύων ταῦρον ἀργάεντα πατρὶ δεῖξον” (O. 13.69) τὸν δὲ ταύρῳ χαλκέῳ καυτῆρα Φάλαριν (P. 1.95) φοίνισσα δὲ Θρηικίων ἀγέλα ταύρων ὑπᾶρχεν (sc. for sacrifice to Poseidon) (P. 4.205) ]α ταύρων ει[ (Pae. 7.14)
Spanish
English (Strong)
apparently a primary word (compare תּוֹרִין, "steer"); a bullock: bull, ox.
English (Thayer)
ταύρου, ὁ (from the root meaning 'thick', 'stout'; allied with σταυρός, which see; cf. Vanicek, p. 1127; Fick Part i., p. 246. Cf. English steer), from Homer down, the Sept. for שׁור, a bull (ox): Hebrews 10:4.
Greek Monolingual
ο / ταῦρος, ΝΜΑ
1. αρσενικό, γεννητικά ώριμο, και μη ευνουχισμένο βόδι
2. ως κύριο όν. ο Ταύρος
α) αστρον. ο δεύτερος κατά σειράν αστερισμός του ζωδιακού κύκλου ο οποίος εκτείνεται μεταξύ τών αστερισμών του Περσέως, του Κριού, του Κήτους, του Ηριδανού, του Ωρίωνος, τών Διδύμων και του Ηνιόχου και ο οποίος έχει σχήμα ταύρου
β) αστρολ. το δεύτερο σημείο της ζωδιακής ζώνης, που καλύπτει τη χρονική διάρκεια από 20 Απριλίου ώς 20 Μαΐου
νεοελλ.
1. μτφ. δυνατός ή υγιής άνθρωπος, εύρωστος και ρωμαλέος («είναι δυνατός σαν ταύρος»)
2. φρ. α) «όρμησε [ή χύμηξε] σαν ταύρος» — όρμησε ή [χύμηξε] με εξαιρετικό μένος
β) «κάνει [ή συμπεριφέρεται] σαν ταύρος σε υαλοπωλείο» — λέγεται για άτομα παρορμητικά και επιθετικά που συμπεριφέρονται βάρβαρα χωρίς να ελέγχουν τις πράξεις τους
αρχ.
1. ιερέας του Ταυρείου Ποσειδώνος
2. το μεταξύ τών όρχεων και του πρωκτού τμήμα του σώματος, η κοχώνη
3. (κατά τον Φώτ.) το αιδοίο
4. (κατά το λεξ. Σούδα) το πέος
5. (στη Λυκία) είδος πλοίου με κεφάλι ταύρου ως διακόσμηση
6. μτφ. (για τον Οιδίποδα) άνθρωπος μαινόμενος που συμπεριφέρεται σαν ταύρος τσιμπημένος από οίστρο ο οποίος τρέπεται σε φυγή αναζητώντας καταφύγιο στα δάση («φοιτᾷ γὰρ ὑπ' ἀγρίαν ὕλαν ἀνὰ τ' ἄντρα καὶ πέτρας, ὡς ταῦρο», Σοφ.)
7. στον πληθ. ταῦροι
(κατά τον Ησύχ.) «οἱ παρὰ Ἐφεσίοις οἰνοχόοι»
8. παροιμ. φρ. «ἄπεχε τῆς βοὸς τὸν ταῦρον» — η προφητεία της Κασσάνδρας σχετικά με τον Αγαμέμνονα και τη σύζυγό του Κλυταιμνήστρα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ταῦρος αντιστοιχεί ακριβώς με τα λατ. taurus, οσκ. ταυρομ, λιθουαν. taūras, αρχ. σλαβ. turŭ και ρωσ. tur. Αβέβαιη παραμένει η σύνδεση τών προηγούμενων ινδοευρωπαϊκών τ. με τους τ. της Σημιτικής: ακκαδ. šūru, αραμ. tōr, εβρ. šōr. Αμφίβολη επίσης θεωρείται η σύνδεση της λ. με τον τ. ταΰς
ΠΑΡ. ταύρειος, ταυρικός
αρχ.
ταυρηδόν, ταυρίδιον, ταυρίνδα, ταυροῦμαι, ταυρώ, ταυρῶ, ταυρώδης, ταυρών
αρχ.-μσν.
ταυριανός, ταυρωπός
νεοελλ.
ταυρήσιος, ταυρί.
ΣΥΝΘ. (Α' συνθετικό) ταυροειδής, ταυρομαχία, ταυρόμορφος
αρχ.
ταυραφέτης, ταυρέλαφος, ταυρηλάτης, ταυροβόας, ταυροβόλος, ταυροδέτης, ταυρόδετος, ταυροθηρία, ταυρόθυτος, ταυροκαθάπτης, ταυρόκερως, ταυροκέφαλος, ταυροκτόνος, ταυρομέτωπος, ταυροπάτωρ, ταυροπόλος, ταυρόπους, ταυρόπρῳρος, ταυροσφάγος, ταυροφάγος, ταυροφανής, ταυρόφθαλμος, ταυρόφθογγος, ταυροφόνος, ταυροφόρος
αρχ.-μσν.
ταυροβόρος, ταυροκάρηνος, ταυρόκολλα, ταυροπρόσωπος, ταυροφυής
μσν.
ταυρόδερμος, ταυρολέτωρ, ταυρόνους
νεοελλ.
ταυροθήρας, ταυρομάχος, ταυρόσκυλος. (Β' συνθετικό) αρχ. θεόταυρος, ιππόταυρος, ισόταυρος, μοσχόταυρος].
Greek Monotonic
ταῦρος: ὁ, αρσενικό βόδι, σε Όμηρ. κ.λπ.· επίσης, ταῦρος βοῦς, όπως σῦς κάπρος, κίρκος ἴρηξ, σε Ομήρ. Ιλ.· ἄπεχε τῆς βοὸς τὸν ταῦρον, προμάντευμα της Κασσάνδρας για τον Αγαμέμνονα και την γυναίκα του, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
ταῦρος, ὁ,
a bull, Hom., etc.: also ταῦρος βοῦς, like σῦς κάπρος, κίρκος ἵρηξ, Il.:— ἄπεχε τῆς βοὸς τὸν ταῦρον, oracularly of Agamemnon and his wife, Aesch.
Frisk Etymology German
ταῦρος: {taũros}
Grammar: m.
Meaning: Stier (seit Il.).
Composita: Sehr oft als Vorderglied, z.B. ταυροκτόνος stiertötend (S. in lyr.); auch als Hinterglied, z.B. θεόταυρος ‘Gott-Stier’, von Zeus (Mosch.).
Derivative: Davon 1. Demin. ταυρίδιον n. (Suid.). 2. -ειος vom Stier, vom Rind, auch Bein. des Poseidon (Il. [nur Fem., vgl. Schmid -εος und -ειος 26], Trag., Ar., Pap. u.a.), -εία, -έα f. ‘Stier-, Ochsenhaut, Peitsche davon’ (Artem.) mit -ίζω = τείνω (An. Ox.; vgl. Grégoire Byzantion 12, 293ff.). 3. -εος ib. (Hes. Sc. 140 [äol. für -ιος? Schmid a. O.], att. Inschr. IVa, Lyr. Adesp. Alex., Pap. u.a.). 4. -ικὸν ζεῦγος Ochsengespann (hell. Pap.), τὸ τ. ib. (sp. Pap.). 5. -ώδης stierähnlich (Nik.). 6. -ε(ι)ών, -ε(ι)ῶνος m. Monatsn. in Kleinasien (Inschr., Herod.), -ών m. ib. in Alexandria (Ptol.). 7. -ίνη f. aus lat. taurīna f. Schuh aus Stierleder (Edict. Diocl.). 8. -εασταί m. pl. Verehrer des Apollon Taureios in Ephesos (Inschr. Ia). 9. -ηδόν Adv. stierartig (Ar., Pl.). 10. -ίνδα· φαλλικὴ παιδιὰ παρὰ Ταραντίνοις H. 11. -όομαι, auch m. ἀπο-, sich wie ein Stier benehmen (A., E.); ταύρωσον· ταῦρον ποίησον H.; vgl. ταυρίνδα; ταῦρος auch = αἰδοῖον, κοχώνη (Poll., Gal., Phot., Suid.). 12. -(ι)άω den Stier wünschen, von Kühen (Arist.).
Etymology: Alte Benennung des Stiers, mit lat. taurus, osk. ταυρομ (Akk. sg.), umbr. turuf, toru (Akk. pl.), lit. taũras auch Büffel, Auerochs, apreuß. tauris Bison, slav., z.B. aksl. turъ, russ. tur Büffel, Auerochs identisch. Hierher noch mit Metathese kelt., z.B. gall. Taruos N. eines stiergestaltigen Gottes, ir. tarb Stier, kymr. tarw ib. (nach ir. ferb Kuh oder dem Wort für Hirsch in kymr. carw [Pok. 1083]?). Daneben, wohl nicht damit verwandt, mit anlaut. st- und altem eu- Diphthong germ., z.B. got. stiur, ahd. stior Stier; ohne s- awno. þiōrr; in der Bed. etwas abweichend aw. staora- m. Großvieh. Ähnliche Formen begegnen auch im Semit.: akkad. šūru, aram. tōr, hebr. šōr. Wenn die Ähnlichkeit nicht zufällig ist, muß Entlehnung stattgefunden haben, u. zw. entweder vom Idg. ins Semit. oder umgekehrt oder endlich aus einer gemeinsamen Quelle. Für die letzte Möglichkeit Deroy Par. del Pass. 17, 421 ff. mit weit ausgreifenden Kombinationen. Altere Diskussion m. reicher Lit. bei W.-Hofmann und Fraenkel s. vv. — Wenn idg., pflegt ταῦρος u. Verw. mit der Sippe von ταΰς verknüpft zu werden; s. d.
Page 2,860-861
Chinese
原文音譯:taàroj 滔羅士
詞類次數:名詞(4)
原文字根:公牛
字義溯源:小公牛^,公牛,牛;比較迦勒底文(תֹּור)=公牛)
出現次數:總共(4);太(1);徒(1);來(2)
譯字彙編:
1) 公牛(2) 來9:13; 來10:4;
2) 牛(2) 太22:4; 徒14:13
Mantoulidis Etymological
Λατιν. taurus. Παράγωγα ἀπό ἴδια ρίζα: ταύρειος, ταυρηδόν, ταυροῦμαι (=γίνομαι ἄγριος σάν ταῦρος), Ταυροπόλος (ὄνομα τῆς Ἄρτεμης), ταυρωπός.
Léxico de magia
ὁ 1 toro λαβὼν ὄνου μέλανος στέαρ καὶ αἰγὸς ποικίλης στέαρ καὶ ταύρου μέλανος στέαρ καὶ κύμινον αἰθιοπικόν toma grasa de un asno negro, grasa de una cabra moteada, grasa de un toro negro y comino de Etiopía P IV 1333 λαβὼν ὀθόνιον καθαρὸν καὶ ... ζμύρνῃ γράψον εἰς αὐτὸ ἀνθρωποειδὲς ζῴδιον, ... ἐπάνω δὲ τῆς κεφαλῆς κέρατα ταύρου toma un trozo de lino limpio y pinta en él con tinta de mirra una figura con forma humana, y sobre la cabeza unos cuernos de toro P XII 126 nombre que oculta una sustancia mágica γόνος ταύρου· ὠὸν κανθάρου semen de toro es huevo de escarabajo P XII 437 2 imagen de toro ὥρᾳ τετάρτῃ μορφὴν ἔχεις ταύρου, γεννᾷς δένδρον καὶ λίθον παιδέρωτα en la hora cuarta tienes forma de toro, engendras un árbol y una piedra ópalo (ref. al sol según las horas) P III 509 P IV 1677 προέρχονται δὲ καὶ ἕτεροι ζʹ θεοὶ ταύρων μελάνων πρόσωπα ἔχοντες también avanzan otros siete dioses con rostros de toros negros P IV 673 asociado a Selene ἐλθέ μοι, ὦ δέσποινα φίλη, τριπρόσωπε Σελήνη, ... ἡ χαροποῖς ταύροισιν ἐφεζομένη ven a mí, oh amada señora, Selene de tres rostros, que te sientas sobre fieros toros P IV 2790 ἐλθέ μοι, ... τριπρόσωπε Σελήνη ... ἡ ταύρων μύκημα κατὰ στομάτων ἀνιεῖσα ven a mí, Selene de tres rostros, que por tus bocas emites un mugido de toros P IV 2802 símbolo de Seth-Tifón σίναπι, οὐκ εἶ σίναπι, ἀλλὰ <ὁ> ὀφθαλμὸς τοῦ Aἰῶνος, τὰ ἔντερα τοῦ ταύρου mostaza, no eres mostaza sino el ojo del Eón, los intestinos de un toro SM 95re 18 símbolo de Mene P VII 780 3 Tauro signo zodiacal, momento para realizar determinadas prácticas ταύρῳ· εἰς λύχνον ἐπιλάλημα en Tauro: encantamiento ante una lámpara P VII 296 σελήνης αὐξανομένης ἐν κριῷ ἢ ταύρῳ cuando la luna creciente esté en Aries o en Tauro P VII 310 P VII 811 P XII 308
Translations
Akan: nantwinini; Akkadian: 𒋗𒌑𒊒; Amharic: በሬ; Arabic: ثَوْر; Egyptian Arabic: تور; Aramaic: תורא; Archi: анс; Armenian: ցուլ; Asturian: toru, bue; Avar: оц; Azerbaijani: öküz, buğa; Bashkir: үгеҙ; Basque: zezen; Belarusian: бык; Bengali: ষণ্ড; Bole: bijimi; Breton: tarv; Bulgarian: бик; Burmese: နွားထီး; Catalan: toro; Chinese Mandarin: 公牛, 特; Cornish: tarow; Czech: býk; Danish: tyr, okse; Dutch: bul, stier; Eblaite: 𒄞𒌉; Esperanto: virbovo, taŭro; Estonian: sõnn; Ewe: nyitsu; Faroese: tarvur; Finnish: sonni; French: taureau; Galician: touro, almallo, boi; Ge'ez: ሶር; Georgian: ხარი; German: Bulle, Stier, Bummal; Greek: ταύρος; Ancient Greek: ταῦρος; Hausa: sa; Hebrew: שור, פר; Hindi: सांड, बैल, ऋषभ; Hungarian: bika; Icelandic: naut; Ido: bovulo, tauro; Indonesian: sapi, banteng; Interlingua: tauro; Irish: tarbh; Old Irish: tarb; Italian: toro; Japanese: 雄牛, 牡牛; Kashmiri: دانٛد; Kazakh: бұқа; Khmer: គោបា; Korean: 황소; Kurdish Central Kurdish: گا; Northern Kurdish: ga, ga; Southern Kurdish: گا; Latin: taurus, bōs; Latvian: bullis; Lezgi: йац, бугъа; Lithuanian: jautis; Low German: Bull; Lombard: tòr; Lusitanian: taurom; Luxembourgish: Stéier; Macedonian: бик; Malay: lembu jantan; Maltese: gendus, barri; Manx: tarroo; Maore Comorian: kondzo; Maori: pūru; Marathi: बैल; Mi'kmaq: latto'law anim, natto'law anim, matto'law anim; Mongolian: бух; Navajo: dóola; Neapolitan: toro; Ngazidja Comorian: mɓe-ɗume; North Frisian: Bol, Stiir; Norwegian Bokmål: okse; Nynorsk: okse; Occitan: taur; Old Church Slavonic: бꙑкъ, тоуръ; Old English: fearr; Ossetian: богъ; Ottoman Turkish: بوغا; Persian: گاو نر; Phoenician: 𐤀𐤋𐤐; Plautdietsch: Boll; Polish: byk; Portuguese: touro, toiro; Romanian: taur; Russian: бык; Sanskrit: ऋषभ, उक्षन्; Sardinian: trau; Scottish Gaelic: tarbh; Serbo-Croatian Cyrillic: би̏к; Roman: bȉk; Seri: tooro, ziix cooha ctam; Sicilian: tàuru, tàvuru; Slovak: býk; Slovene: bik; Sorbian Lower Sorbian: byk; Spanish: toro; Svan: ჴა̈ნ; Swahili: fahali; Swedish: tjur; Sylheti: ꠛꠤꠌꠣꠟ; Tagalog: toro; Taos: tùlu’úna; Thai: พฤษภ; Tibetan: གླང; Tigre: ሶር; Tigrinya: ሶር; Tocharian B: kauᵤrṣe; Tok Pisin: bulmakau man, bulmakau; Tswana: poo; Turkish: boğa; Ugaritic: 𐎘𐎗; Ukrainian: бик, буга́й; Umbrian: 𐌁𐌖𐌌; Urdu: سانڈ, بیل; Uyghur: بۇقا; Uzbek: buqa; Venetian: toro; Vietnamese: bò đực; Volapük: tor, hibub, xoil; Walloon: gayet, torea; Welsh: tarw; West Frisian: bolle; Westrobothnian: oks, åoks; Wolof: yëkk wi; Yakut: оҕус; Yiddish: ביק, בוהײַ; Zazaki: ga, go, boxe