ἐπέπιθμεν

τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἐπέπιθμεν	Medium diacritics: ἐπέπιθμεν	Low diacritics: επέπιθμεν	Capitals: ΕΠΕΠΙΘΜΕΝ
Transliteration A: epépithmen	Transliteration B: epepithmen	Transliteration C: epepithmen	Beta Code: e)pe/piqmen

English (LSJ)

ἐπέπιθμεν: Ἐπικ. συγκεκομμένον ἀντὶ τοῦ ἐπεποίθαμεν, ἐπεποίθει, ἴδε πείθω.

ἐπέπιθμεν: Επικ. αντί ἐπεποίθαμεν, πληθ. παρακ. του πείθω.

ἐπέπιθμεν: эп. 1 л. pl. ppf. к ἐπιπείθω (см. ἐπιπείθομαι).