ὀρεοφύλαξ

English (LSJ)

[ῠ], ᾰκος, ὁ, A saltuarius, Gloss.; desert-guard, Mim.Oxy.413.141, Sammelb. 4636.28 (iii A. D.), prob. in OGI111.16 (ii B. C.).

German (Pape)

[Seite 372] ακος, ὁ, Bergwächter (?).

Greek (Liddell-Scott)

ὀρεοφύλαξ: -ᾰκος, ὁ, ὁ φυλάττων τὰ ὄρη, Γλωσσ.

Greek Monolingual

ὀρεοφύλαξ, -ακος, ὁ (Α)
1. φύλακας ορεινών τόπων
2. ερημοφύλακας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀρεο- (βλ. λ. όρος [ΙΙ]) + φύλαξ.