γεῖσος

English (LSJ)

ους, τό, - foreg., LXXEz.43.17: pl., A γείση BCH35.76 (ii B. C.); dat. pl. γείσεσι OGI483.127 (Pergam., ii B. C.) :—also γεῖσος, ὁ, Gloss. (Carian word, acc. to St.Byz. s.v. Μονόγισσα.)

Spanish (DGE)

-εος, τό

• Grafía: frec. cód. -σσ-
arq.
1 sg. cornisa γ. κυκλόθεν κυκλούμενον αὐτῷ (ἱλαστήριον) LXX Ez.43.17, γ. ἐπ' αὐτοῖς (στύλοις) χαλκοῦν LXX Ie.52.22.
2 plu. piedras que componen una cornisa, ID 400.40 (II a.C.), Didyma 35.16 (II a.C.), 264.10 (I a.C.), MAMA 8.498.20 (Afrodisias), γείσεσιν λιθίνοις SEG 13.521.139 (Pérgamo II a.C.), γείση· ἐκθέματα Hsch.