ἀκαταφόρητος

English (LSJ)

ον, A not to be borne, Hsch. s.v. ἀνάρσιος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκαταφόρητος: -ον, «ἀνάρσιον, ἀβάστακτον, ἀκαταφόρητον, ἄδικον, ἀνάρμοστον», Ἡσύχ.

Spanish (DGE)

-ον que no puede ser llevado Hsch.s.u. ἀνάρσιον.