ισόχωρος

From LSJ
Revision as of 10:10, 23 August 2021 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.")

Εὑρεῖν τὸ δίκαιον πανταχῶς οὐ ῥᾴδιον → Difficile inventu est iustum, ubi ubi quaesiveris → Zu finden, was gerecht ist, ist durchaus nicht leicht

Menander, Monostichoi, 178

Greek Monolingual

-η, -ο
1. αυτός που καταλαμβάνει ίσο χώρο με άλλον
2. φυσ. (για μεταβολή ή διεργασία) αυτή κατά τη διάρκεια της οποίας η πίεση ενός θερμοδυναμικού συστήματος παραμένει σταθερή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο)- + -χωρος (< χώρος), πρβλ. ευρύ-χωρος, στενό-χωρος].